7.1 Narzędzia Gita - Wskazywanie rewizji

Jak wiesz, możesz odwoływać się do pojedynczej zmiany poprzez skrót SHA-1, istnieją jednak bardziej przyjazne sposoby. Ta sekcja opisuje kilka z nich.

Git jest na tyle inteligentny, że potrafi domyśleć się o którą zmianę Ci chodziło po dodaniu zaledwie kilku znaków, o ile ta część sumy SHA-1 ma przynajmniej 4 znaki i jest unikalna, co oznacza, że istnieje tylko jeden obiekt w repozytorium, który od nich się zaczyna.

Dla przykładu, aby zobaczyć konkretną zmianę, uruchamiasz komendę git log i wybierasz zmianę w której dodałeś jakąś funkcjonalność:

W tym przypadku, powiedzmy, że interesuje nas commit, którego hash zaczyna się od 1c002dd.... Możesz sprawdzić ten commit za pomocą dowolnej z poniższych odmian git show (zakładając, że krótsze wersje są jednoznaczne):

Git może sam odnaleźć unikalne występowania wartości SHA-1. Jeżeli przekażesz parametr --abbrev-commit do komendy git log, jej wynik pokaże krótsze wartości SHA-1, przy zachowaniu ich unikalności; domyślnie stosuje długość 7 znaków, ale może ją zwiększyć, aby zachować unikalność sum kontrolnych:

Generalnie, 8 do 10 znaków to wystarczająca ilość, aby mieć unikalne wartości w projekcie.

Dla przykładu, jądro Linux, które jest całkiem dużym projektem z ponad 450 tys. commitów i 3.6 milionami obiektów, nie ma dwóch obiektów, których SHA-1 pokrywają się bardziej niż pierwsze 11 znaków.

Najprostszym sposobem na wskazanie konkretnej zmiany, jest stworzenie odniesienia do gałęzi wskazującej na nią. Następnie, będziesz mógł używać nazwy gałęzi we wszystkich komendach Gita które przyjmują jako parametr obiekt lub wartość SHA-1. Na przykład, jeżeli chcesz pokazać ostatni zmieniony obiekt w gałęzi, podane niżej komendy są identyczne, przy założeniu, że topic1 wskazuje na ca82a6d:

Jeżeli chciałbyś zobaczyć, na jaką sumę SHA-1 wskazuje dana gałąź, lub jeżeli chcesz zobaczyć na jaką sumę SHA-1 każdy z tych przykładów się rozwiązuje, możesz użyć komendy rev-parse. Możesz zobaczyć również rozdział Mechanizmy wewnętrzne w Git, aby dowiedzieć się o tym narzędziu więcej; zasadniczo rev-parse wykonuje operacje niskopoziomowo i nie jest stworzony do codziennej pracy. Jednakże potrafi być czasami przydatny, jeżeli musisz zobaczyć co tak naprawdę się dzieje. Możesz teraz wywołać rev-parse na swojej gałęzi.

Jedną z rzeczy które Git robi w tle w czasie Twojej pracy, jest utrzymywanie tzw. refloga – zapisanych informacji o tym, jak wyglądały odwołania HEAD-a i innych gałęzi w ciągu ostatnich miesięcy.

Możesz zobaczyć refloga za pomocą komendy git reflog:

Za każdym razem, gdy Twoja gałąź się przesuwa, Git przechowuje tą informację w tej tymczasowej historii. Za jej pomocą, możesz wskazać również starsze zmiany. Jeżeli chcesz zobaczyć zawartość HEAD-a sprzed 5 zmian, możesz użyć odwołania @{n}, które widać w wyniku komendy reflog:

Możesz również użyć tej składni, aby dowiedzieć się, jak wyglądała dana gałąź jakiś czas temu. Na przykład, aby zobaczyć gdzie była gałąź master wczoraj, możesz wywołać:

Co pokaże Ci, na jakim etapie znajdowała się ta gałąź wczoraj. Ta technika zadziała tylko dla danych które są jeszcze w Twoim reflogu, nie możesz więc jej użyć do sprawdzenia zmian starszych niż kilka miesięcy.

Aby zobaczyć wynik reflog-a w formacie podobnym do wyniku git log, możesz uruchomić git log -g:

Należy zaznaczyć, że informacje z reflog-a są wyłącznie lokalne – jest to zapis zmian które wprowadzałeś w swoim repozytorium. Referencje nie będą takie same na kopii repozytorium u kogoś innego; a od razu po pierwszym sklonowaniu repozytorium, będziesz miał pusty reflog, ze względu na to, że żadna aktywność nie została wykonana. Uruchomienie git show HEAD{2.months.ago} zadziała tylko wówczas, gdy sklonowałeś swoje repozytorium przynajmniej dwa miesiące temu – jeżeli sklonowałeś je pięć minut temu, otrzymasz pusty wynik.

Innym często używanym sposobem na wskazanie konkretnego commit-a jest wskazanie przodka. Jeżeli umieścisz znak ^ na końcu referencji, Git rozwinie to do rodzica tego commit-a. Załóżmy, że spojrzałeś na historię zmian w swoim projekcie:

Następne, możesz zobaczyć poprzednią zmianę, poprzez użycie HEAD^, co oznacza "rodzic HEAD-a":

Możesz również określić liczbę po ^ - na przykład, d921970^2 oznacza "drugi rodzic d921970". Taka składnia jest użyteczna podczas łączenia zmian, które mają więcej niż jednego rodzica. Pierwszym rodzicem jest gałąź na której byłeś podczas łączenia zmian, a drugim jest zmiana w gałęzi którą łączyłeś:

Kolejnym wskaźnikiem przodka jest ~. On również wskazuje na pierwszego rodzica, więc HEAD~ i HEAD^ są równoznaczne. Różnica zaczyna być widoczna po sprecyzowaniu liczby. HEAD~2 oznacza "pierwszy rodzic pierwszego rodzica", lub inaczej "dziadek" – przemierza to pierwszych rodziców ilość razy którą wskażesz. Na przykład, w historii pokazanej wcześniej, HEAD~3 będzie:

Może to być również zapisane jako HEAD^^^, co znowu daje pierwszego rodzica, pierwszego rodzica, pierwszego rodzica:

Możesz również łączyć obie składnie - możesz dostać drugiego rodzica poprzedniej referencji (zakładając że było to łączenie zmian) przy użyciu HEAD~3^2, i tak dalej.

Teraz gdy możesz już wskazywać pojedyncze zmiany, sprawdźmy jak wskazać ich zakres. Jest to szczególnie przydatne podczas zarządzania gałęziami – w sytuacji, gdy masz dużą ilość gałęzi, możesz użyć wskaźnika zakresu zmian, aby odpowiedzieć na pytanie, w stylu "Jakie są zmiany na obecnej gałęzi, których jeszcze nie włączyłem do gałęzi głównej?".